Sandkorn – 04/08: Um kindina og kynhvötina

Við Baldvin Z grandskoðum sjónvarpsseríuna Svörtu sanda í sameiningu. Ég skoða hvern þátt út frá sjónarmiði neytandans og spyr leikstjórann spjörunum úr og spyr leikstjórann spjörunum úr; stúdering beint frá áhorfanda til skaparans.

Í fjórða þætti er meira lagt á Anítu og vinnuálagið þegar lögreglan á Glerársandi neyðist til að taka á móti „hot-shottanum“ að sunnan og þungum farangri hans. Gústi er loksins kominn úr felum en óþægindin magnast þegar erfiðara verður að aðskilja starfið og einkalífið á meðan hitnar í kolunum hjá fleirum en bara makanum hans Gústa.

Við Baldvin höfum nóg til að stúdera enda markar fjórði kafli mikla gírskiptingu fyrir seríuna eins og hún leggur sig; þar sem speglanir, spíralar, fiðrildi og fuglar eru allsráðandi í andrúmsloftinu. Ég kalla þetta „rómantískan farsakomedíuþriller.“

Einnig eru kynlífssenur þáttarins skoðaðar út og inn ásamt umræðum um umdeilda hljóðvinnslu á frumsýningardegi fyrsta þáttar og sárum, ósögðum sannleikanum á bak við íslenska sendiferðabíla. Þá eru rök færð fyrir því hvort nokkuð eigi að spá í rauðsíldarfánann en þeirri spurningu er allavega svarað um hvernig tókst að finna nýja víkinginn í Ævari Þór.